W Unii Europejskiej do stosowania w żywności i napojach dopuszczono 19 substancji słodzących, spośród których 11 uznawanych jest za niskokaloryczne:

• acesulfam K (E 950);
• aspartam (E 951);
• cyklaminian (E 952);
• sacharyny (E 954);
• sukraloza (E 955);
• taumatyna (E 957);
• neohesperydyna DC (E 959);
• glikozydy stewiolowe (E 960);
• neotam (E 961);
• sól aspartamu-acesulfamu (E 962);
• adwantam (E 969).

Niskokaloryczne substancje słodzące, tak jak wszystkie dodatki do żywności, mogą zostać zatwierdzone wyłącznie pod warunkiem, że:

• nie stanowią zagrożenia dla zdrowia konsumenta, przy proponowanym poziomie ich stosowania, w zakresie, w jakim można to stwierdzić na podstawie dostępnych dowodów naukowych
• można wykazać uzasadnioną potrzebę ich stosowania z technologicznego punktu widzenia oraz nie można osiągnąć takiego samego celu innymi środkami, które byłyby możliwe do zastosowania z ekonomicznego i technologicznego punktu widzenia;
• nie wprowadzają konsumenta w błąd.

Podobnie jak w przypadku każdego innego dodatku do żywności, proces dopuszczania do stosowania i wydawania warunków stosowania słodzików jest identyczny we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Odbywa się na podstawie oceny bezpieczeństwa dokonywanej przez EFSA – tj. panel ds. dodatków do żywności, przypraw, substancji pomagających w przetwarzaniu i materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.

Urząd ten odpowiedzialny jest za opinie i naukowe, mające na celu wspieranie prawodawstwa i polityki UE we wszystkich dziedzinach, które mają bezpośredni lub pośredni wpływ na żywność i jej bezpieczeństwo. Producenci mogą ubiegać się o dopuszczenie składnika spożywczego do stosowania dopiero po przeprowadzeniu szeroko zakrojonych badań dotyczących bezpieczeństwa, a także po przedstawieniu dowodów naukowych potwierdzających jego bezpieczeństwo i korzyści dla konsumenta. Wniosek zawiera pełne dane uzyskane w toku badań nad bezpieczeństwem oraz szczegółowe informacje na temat sposobu stosowania danego składnika w żywności i napojach.

Ocena danej substancji odbywa się na podstawie wszystkich dostępnych i najbardziej aktualnych wyników badań toksykologicznych, chemicznych i biologicznych, a także obserwacji oraz analizy danych dotyczących wpływu na zdrowie ludzi.

Akceptację uzyskują jedynie te składniki, których wyniki badań nie budzą żadnych wątpliwości czy zastrzeżeń, przy obecnym stanie wiedzy.

Po opublikowaniu przez EFSA pozytywnej opinii naukowej Komisja Europejska przygotowuje projekt wniosku o pozwolenie na stosowanie danej substancji słodzącej w żywności i napojach na rynku europejskim. Zanim taki wniosek będzie przyjęty, zostaje omawiany z ekspertami z państw członkowskich UE.