Acesulfam K (E 950)

Acesulfam K lub acesulfam potasowy to niskokaloryczna substancja słodząca. Jest ok. 150–200 razy słodszy od sacharozy, a jednocześnie całkowicie bezkaloryczny. Wykorzystuje się go w przemyśle spożywczym m.in. w napojach bezalkoholowych, słodzikach stołowych, syropach, napojach mlecznych, deserach, lodach, ciastach, innych słodyczach i sosach.
Został odkryty w 1967 r. obecnie dopuszczony jest do stosowania w Unii Europejskiej oraz w ponad 100 innych krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych, Japonii, Szwajcarii, Norwegii, Kanadzie czy Australii.

Jest to sól organiczna, która dobrze rozpuszcza się w wodzie, jednak nie występuje naturalnie w przyrodzie i jest wytwarzana przez syntezę chemiczną. Acesulfam K nie jest metabolizowany w organizmie człowieka, nie ulega również kumulacji i jest wydalany przez nerki w niezmienionej formie.
Komitet Naukowy ds. Żywności (SCF) ustanowił dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) dla acesulfamu K na poziomie 0–9 mg/kg masy ciała na dobę. W przypadku osoby dorosłej, która nie ma w diecie żadnego innego źródła tej substancji, jest to równoważne wypiciu sześciu standardowych szklanek napoju o pojemności 250 ml słodzonego acesulfamem K w maksymalnym dozwolonym poziomie każdego dnia przez całe życie. Napoje bezalkoholowe często zawierają mniej acesulfamu K niż maksymalny dozwolony poziom.

Acesulfam K jest odporny na temperaturę do 200°C, dlatego może być stosowany do gotowania i pieczenia. Jest stabilny podczas obróbki termicznej (gotowanie, pieczenie, a także zamrażanie). Cechuje go lekko gorzkawy posmak, dlatego często stosuje się go w połączeniu z innymi słodzikami.