Cyklaminiany to grupa organicznych związków chemicznych, których moc słodząca jest od 30 do 50 razy wyższą niż cukier (sacharoza), przy zerowej wartości energetycznej.

Substancja ta została odkryta w 1937 r. w Stanach Zjednoczonych i od tego czasu została zarejestrowana w ponad 50 krajach oraz w Unii Europejskiej.

Cyklaminiany używane są w produkcji: napojów bezalkoholowych, produktów mlecznych, płatków śniadaniowych, dżemów, deserów, ciastek, czekolady i sosów.

Chemicznie cyklaminiany to sole sodowe kwasu cyklaminowego. U niektórych osób (od 7 do 11% populacji) cyklaminian jest przekształcany przez bakterie jelitowe do cykloheksyloaminy. Ilość cykloheksyloaminy, która jest wchłaniana i metabolizowana w organizmie. W związku z powyższym ADI dla cyklaminianu jest ustalone na podstawie oceny bezpieczeństwa cykloheksyloaminy. Dopuszczalne dzienne spożycie dla cyklaminianów zostało ustalone na poziomie 7 mg/kg masy ciała dziennie.

W wysokich stężeniach cyklaminian ma gorzki posmak, dlatego też często używany jest w połączeniu z sacharyną.

Związki te dobrze się rozpuszczają i są stabilne w typowych warunkach. Dodatkowo cechuje je odporność na temperaturę, dlatego mogą być stosowane np. do pieczenia ciast czy prażenia.